De eerste indruk...
Door: Dion
Blijf op de hoogte en volg DionCarmenSterreLuna
25 Januari 2017 | Nederland, Esbeek
Daar zitten we dan eindelijk in het Zuid-Afrikaanse Port Elizabeth. Na een lange voorbereiding en veel inzet om geld in te zamelen landden we afgelopen maandag na een vermoeiende reis rond de middag in PE. Zo noemt trouwens iedereen de stad hier; pie-ie! We werden opgewacht door onze contactpersonen die ons naar ons tijdelijke huis brachten. Hoe dat er uit ziet hebben jullie allemaal al in het filmpje kunnen zien. Een gezellige cottage met een grote tuin. Er wonen drie andere vrijwilligers naast ons in een groter huis en daar woont ook oma Lulu met haar twee kleinzonen van 5 en 7. Inmiddels vaste speelkameraadjes voor Sterre en Luna. Ik zal jullie de namen besparen, want die zijn hier überhaupt niet uit te spreken..... Gelukkig hebben de meesten ook een afkorting of verbastering in gebruik....haha.
We hebben maandag de spullen opgeruimd, behalve de inhoud van een tas die in Johannesburg was achtergebleven, hebben onze auto opgehaald en hebben wat boodschappen gedaan en zijn er vroeg ingedoken. De tas was er trouwens de volgende dag wel hoor! Samen met Janny, een van onze contacten, zijn we een tour gaan maken door een van de townships. Dat was direct al een erg indrukwekkende ervaring. En hoe graag we misschien ook een stukje wilden rondwandelen en een praatje maken, dit is gewoon absoluut niet veilig. Het ene township is wat dat betreft extremer dan het andere, maar ook in de relatief rustige gebieden kun je zonder lokale begeleiding beter niet op pad gaan. Dat is vragen om problemen. Maar we zagen ook dat er veel positieve dingen gebeuren. Hulpverlening en ook heel veel gemeenschapszin. Iedereen helpt elkaar waar het kan. Wat dat betreft is ZA een familie gerichte maatschappij, waar de westerse wereld toch redelijk individualistisch is ingesteld. Hier deel je wat je hebt met je familie als die het nodig hebben.
Na de tour door de township hebben we nog met wat mensen van de organisatie Ready4Life en enkele andere vrijwilligers kennis gemaakt, waarna we lekker zijn gaan lunchen aan het strand. Maar nog behoorlijk moe van de reis lagen we er ook weer vroeg in.
Hadden overigens ook nog gesprek met Jacco, de ' baas' van Ready4Life, over de gedragsregels voor vrijwilligers. Maar ook een kort lesje over wat cultuur zaken die we nodig moesten weten.
Vandaag zijn we voor het eerst naar ons project, the House of Resurrection Haven, geweest. Heel veel handen geschud, moeilijke namen gehoord en ons laten informeren over de gang van zaken. De meiden zijn al direct een paar uur naar hun schooltje geweest. Dat ging eigenlijk heel goed maar het was, zoals Sterre zei, natuurlijk ook wel een beetje spannend. Er werd ons verteld dat we eigenlijk niet gestuurd zouden gaan worden in het werk wat we zouden gaan doen. Er is veel te doen, veel hulp nodig en daar waar je ziet dat hulp nodig is kun je inspringen. Voor nu nog best lastig, maar dat komt ongetwijfeld goed, zo garandeerden andere vrijwilligers ons. We spraken met enkele housemothers en we zagen hun bevlogenheid om de kinderen zo goed mogelijk groot te brengen. Er wonen op dit moment nog 34 kinderen, verdeeld over zes woningen.
Veel indrukken vandaag die allemaal nog even moeten indalen. Afgesproken dat we morgen ook een halve dag aanhaken, met name om de kinderen rustig te laten wennen aan de nieuwe omgeving. Het heeft gewoon tijd nodig. We zijn er uiteindelijk pas 48 uur.
We hebben maandag de spullen opgeruimd, behalve de inhoud van een tas die in Johannesburg was achtergebleven, hebben onze auto opgehaald en hebben wat boodschappen gedaan en zijn er vroeg ingedoken. De tas was er trouwens de volgende dag wel hoor! Samen met Janny, een van onze contacten, zijn we een tour gaan maken door een van de townships. Dat was direct al een erg indrukwekkende ervaring. En hoe graag we misschien ook een stukje wilden rondwandelen en een praatje maken, dit is gewoon absoluut niet veilig. Het ene township is wat dat betreft extremer dan het andere, maar ook in de relatief rustige gebieden kun je zonder lokale begeleiding beter niet op pad gaan. Dat is vragen om problemen. Maar we zagen ook dat er veel positieve dingen gebeuren. Hulpverlening en ook heel veel gemeenschapszin. Iedereen helpt elkaar waar het kan. Wat dat betreft is ZA een familie gerichte maatschappij, waar de westerse wereld toch redelijk individualistisch is ingesteld. Hier deel je wat je hebt met je familie als die het nodig hebben.
Na de tour door de township hebben we nog met wat mensen van de organisatie Ready4Life en enkele andere vrijwilligers kennis gemaakt, waarna we lekker zijn gaan lunchen aan het strand. Maar nog behoorlijk moe van de reis lagen we er ook weer vroeg in.
Hadden overigens ook nog gesprek met Jacco, de ' baas' van Ready4Life, over de gedragsregels voor vrijwilligers. Maar ook een kort lesje over wat cultuur zaken die we nodig moesten weten.
Vandaag zijn we voor het eerst naar ons project, the House of Resurrection Haven, geweest. Heel veel handen geschud, moeilijke namen gehoord en ons laten informeren over de gang van zaken. De meiden zijn al direct een paar uur naar hun schooltje geweest. Dat ging eigenlijk heel goed maar het was, zoals Sterre zei, natuurlijk ook wel een beetje spannend. Er werd ons verteld dat we eigenlijk niet gestuurd zouden gaan worden in het werk wat we zouden gaan doen. Er is veel te doen, veel hulp nodig en daar waar je ziet dat hulp nodig is kun je inspringen. Voor nu nog best lastig, maar dat komt ongetwijfeld goed, zo garandeerden andere vrijwilligers ons. We spraken met enkele housemothers en we zagen hun bevlogenheid om de kinderen zo goed mogelijk groot te brengen. Er wonen op dit moment nog 34 kinderen, verdeeld over zes woningen.
Veel indrukken vandaag die allemaal nog even moeten indalen. Afgesproken dat we morgen ook een halve dag aanhaken, met name om de kinderen rustig te laten wennen aan de nieuwe omgeving. Het heeft gewoon tijd nodig. We zijn er uiteindelijk pas 48 uur.
-
25 Januari 2017 - 15:40
Rachel:
Klinkt allemaal al heel goed. Wat een avontuur! Veel plezier en succes met de verdere start. Opa is hier al gesignaleerd dus klussen gaat gewoon door ;-) -
25 Januari 2017 - 15:47
Wil:
Al heel veel indrukken lees ik...al veel gezien.
Vind het knap wat jullie ondernemen
De meskes pakken het goed op...heel fijn
Succes....grtz uit het kille beek
-
25 Januari 2017 - 16:44
Wilma:
Goei nieuws, succes en vertel eens over de cultuurverschillen, leuk om te horen, groetjes en succes met alles -
25 Januari 2017 - 20:53
Frank En Jolanda:
Baie sukses in Zuid Afrika. -
26 Januari 2017 - 00:04
Olga:
Fijn dat jullie goed aangekomen zijn. Wat zullen die eerste dagen heftig zijn, met alle nieuwe indrukken, de vermoeidheid van de reis, de meiden die ook moeten wennen en jullie wil/drang om te helpen; maar wat dan precies....
Neem maar even de tijd en dan gaat dat helemaal goedkomen, ongetwijfeld!! -
28 Januari 2017 - 13:40
Maja Penders:
wat een heftige indrukken allemaal.Lijkt me echt fantastisch!
Voor de kids ook leuk dat ze meteen speelkameraadjes hebben.
Hoe vond de organisatie het dat jullie zoveel geld hebben bij elkaar gebracht?
Heel veel succes en plezier toch......? -
29 Januari 2017 - 01:40
Hubert:
Hoi hoi.
Eea gelezen. Leuk avontuur. Geniet er ook van en kom weer gezond en heelhuids thuis.
Grt..... -
29 Januari 2017 - 08:37
Arie Liebregts:
hallo leuk dit te lezen.
leuk avontuur. met heel veel indrukken, zeker ook voor de kinderen.
geniet er ook wel van.
groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
